Over mij

Geboren op 24 maart 1975 in Deventer. Eerste zes jaar opgegroeid in Bathmen en daarna tot mijn achttiende in Zeist gewoond. Na tussen 1991 en 1993 artikelen te hebben geschreven voor de schoolkrant van het Herman Jordan Montessori Lyceum (en in een bandje te hebben gespeeld), trad ik begin 1995 in dienst bij de Bhaktivedante Book Trust als proeflezer en vertaler Engels-Nederlands, waarbij ook Sanskriet-teksten moesten worden vertaald, zoals de Bhagavad-gita.

In 2009 nam ik contact op met Stanislav Grof met de vraag of ik zijn Psychology of the Future (2000) naar het Nederlands mocht vertalen. Die vertaling, De nieuwe psychologie, bracht ik een jaar onder eigen beheer uit (2010, Uitgeverij Caduceus Mercurius).

In 2011 en 2012 werkte ik met enkele anderen samen aan een politieke website genaamd Ronde Tafel Beleid. Op die site waren artikelen te lezen over meritocratie.

Na jaren zelf naar geschiedenispodcasts, audioboeken en colleges te hebben geluisterd (vooral over het Romeinse Rijk en de verschillende revoluties van de 18e, 19e en 20e eeuw), nam ik negen afleveringen op van de Hollandia Geschiedenis Podcast.

Bij een uitverkoop van tweedehands boeken bemachtigde ik voor 50 cent een boek uit 1882. Dit was de Frithiofs-Saga, poëtisch vertaald door J.J.L. Ten Kate.

Een prachtige vondst maar het Nederlands was zó archaïsch (en poëtisch) dat ik bij veel passages maar moeilijk kon ontcijferen waar het over ging. Eind 2020 besloot ik daarom een nieuwe vertaling van deze Fridthjof Saga uit te brengen, door de Zweedse brontekst te raadplegen evenals de nog veel oudere Oudnoordse bronteksten. Dit werd De sage van Fridthjof en Ingeborg (2021).

Aangespoord door berichten over toenemende Holocaustontkenning op scholen, en mijn persoonlijke ervaring met dat onderwerp, besloot ik begin 2023 een boek te schrijven over de 50 belangrijkste documenten die bewijzen dat de Holocaust wel degelijk heeft plaatsgevonden zoals academici en overlevenden deze gebeurtenis hebben beschreven. Dit boek kwam uit in juni 2023, een maand voordat er opnieuw berichten in de kranten verschenen, dit keer over het ingevoerde verbod op Holocaustontkenning in Nederland.

Tot mijn hobby's en interesses behoren vooral filosofie, psychologie, geschiedenis, etymologie, mythologie, archeologie, geometrie, ontologische wiskunde, plasmakosmologie, permacultuur en boogschieten.

Een aantal van mijn favoriete citaten

Friedrich Nietzsche:

“Hier scheiden de wegen der mensen. Streef je gemoedsrust en geluk na, geloof dan. Wil je leerling van de waarheid zijn, doe dan onderzoek.”

“In het gebergte der waarheid klim je nooit voor niets. Je komt er óf nu al verder mee, of je wordt er sterker door waardoor je morgen hoger klimmen kunt.”

“Een slang die niet kan vervellen is gedoemd te sterven. Datzelfde geldt voor de geest die niet van gedachten kan veranderen. Hij houdt op geest te zijn.”

“Ik heb mijn weg. Jij hebt jouw weg. En wat de juiste weg betreft – de correcte weg, de enige weg – die bestaat niet.”

“Niemand anders kan de brug bouwen waarmee jij de stroom des levens over zult steken, niemand anders dan jijzelf.”

M. Scott Peck in The Road Less Traveled (1978):

“Waarheid of realiteit wordt vermeden wanneer het pijnlijk is. We kunnen ons wereldbeeld enkel herzien als we de discipline hebben om pijn te overwinnen. Om zulke discipline te hebben, moeten we volledig toegewijd zijn aan waarheid. Dit houdt in dat we waarheid, voor zover we het kunnen vaststellen, belangrijker achten voor ons eigenbelang dan ons comfort. Omgekeerd moeten we ons persoonlijke ongemak als relatief onbelangrijk beschouwen en het zelfs verwelkomen in dienst van het zoeken naar waarheid. Geestelijke gezondheid is een voortdurend proces van toewijding aan de realiteit ten koste van alles.

   Wat gebeurt er wanneer iemand lange tijd zijn best heeft gedaan om een werkzaam wereldbeeld te ontwikkelen, een ogenschijnlijk bruikbare, nuttige plattegrond, en dan wordt geconfronteerd met nieuwe informatie die suggereert dat zijn wereldbeeld niet klopt en de plattegrond voor een groot deel opnieuw moet worden getekend? De pijnlijke inzet die dit vergt lijkt beangstigend, haast overweldigend. Wat we dan meestal doen, vaak onbewust, is de nieuwe informatie negeren.

   Vaak gebeurt dit negeren niet louter passief. Zo kan het zijn dat we de nieuwe informatie verwerpen als zijnde onwaar, gevaarlijk, ketters, het werk van de duivel. We kunnen er een kruistocht tegen ondernemen en zelfs proberen om de wereld zo te manipuleren dat ze weer met ons wereldbeeld overeenkomt. In plaats van de plattegrond aan te passen, probeert men de nieuwe realiteit te vernietigen. Helaas steekt zo iemand uiteindelijk veel meer energie in het verdedigen van een achterhaald wereldbeeld dan nodig zou zijn geweest om het gewoon direct te herzien en corrigeren.”